สวัสดีครับวันนี้ผมก็จะมาแชร์ประสบการณ์ของตัวผมให้หลายหลายคนได้ฟังกันนะครับ ตอนนี้ผมอายุ 26 ปีครับ แต่ว่าตัวของผมเองนั้นเรียนจบแค่ ม.3 และวุตการศึกษาของกลุ่มมันก็ไปสมัครงานอย่างอื่นอะไรไม่ได้มาก และบ้านของผมก็ไม่ได้ร่ำรวยอะไรครับ ผมจึงคิดที่จะหาวิธีเพื่อที่จะหารายได้ให้มากที่สุด ซึ่งตัวของผมเองก็ไม่ได้มีเงินทุนอะไรมากมายนัก จะมีก็แต่รถกระบะคันเก่าของที่บ้าน ผมจึงเลือกที่จะไปสมัครงานกับขนส่งชื่อดังแบรนด์หนึ่ง แต่ผมขอไม่บอกว่าเป็นแบรนด์อะไรนะครับแต่ว่าเป็นแบรนด์เอกชน ซึ่งเงินเดือนของการเป็นพนักงานส่งของก็ไม่ได้เยอะมากมายครับ แต่ว่าจะเยอะตรงค่าคอมมิชชั่นที่ผมจะได้จัดการส่งของยิ่งส่งเยอะผมก็จะยิ่งได้ค่าคอมเยอะครับ และนี่ก็น่าจะเป็นงานที่เหมาะกับตัวผม เพราะว่ามันก็ไม่ได้ใช้วุฒิการศึกษาอะไรมากมาย ใช้แค่ความจำที่ผมจะต้องคอยตามว่าบ้านลูกค้าบ้านเลขที่นี้อยู่ตรงไหน สำหรับบางคนที่ผมไม่รู้ผมก็แค่โทรหาและนำสินค้าไปให้ลูกค้าเพียงเท่านั้น แล้ววันไหนที่ทำยอดได้จากการรับสินค้าเข้าคลังผมก็จะได้โบนัสพิเศษอีกต่างหาก ซึ่งผมก็สามารถหาเงินเดือนเดือนนึงได้เท่ากับคนที่จบปริญญาตรีได้เลยครับ แต่ว่าผมนั้นอาจจะต้องใช้แรงเยอะกว่าชาวบ้านหน่อย แต่ไม่ว่างานจะหนักขนาดไหนผมก็ไม่เคยเกี่ยงงานครับ บางวันผมส่งของไม่ทันผมก็ส่งให้กับลูกค้าตอนทุ่มสองทุ่มผมก็ยังส่งเว้นวรรคก็ดีกว่าผมโดนลูกค้าด่าตามหลังว่าส่งช้า แถมลูกค้าบางคนยังชมผมอีกด้วยว่าขยันมากถึงแม้ว่าจะส่งไม่ทันดึกดื่นก็อดหลับอดนอนไปส่งให้ช่องทางที่เป็นเวลาเลิกงานแล้ว