จากประสบการณ์ตรงของคนท้องวันนี้แพตตี้อยากจะมาเล่าประสบการณ์ของแพตตี้ให้ทุกคนได้ฟังกัน ตอนนี้แพตตี้อายุ 28 ปี ซึ่งแพตตี้ได้แต่งงานกับสามีมาเป็นเวลาสามปีแล้ว ซึ่งแพตตี้เป็นคนที่มีลูกยากมากๆ แพตตี้ปล่อยท้องตั้งแต่ปีแรกที่แพตตี้แต่งงานกับสามี แต่เวลาก็ล่วงเลยผ่านไปเข้าสู่ปีที่สาม ก็ยังไม่มีวี่แววว่าแพตตี้จะท้องได้เลย จนมาล่าสุดตอนนี้แพตตี้ท้องได้เจ็ดเดือนแล้วค่ะ ด้วยความที่แพตตี้มีลูกยากมากๆ ตั้งแต่สามีของแพตตี้รู้ว่าแพตตี้ท้อง สามีก็ไม่อยากให้แพตตี้ขยับเนื้อขยับตัวเลยค่ะ เพราะสามีก็กลัวว่าลูกจะหลุด ตอนนั้นที่สามีรู้ สามีให้แพตตี้ลาออกจากที่ทำงานเลยค่ะ เอาตรงตรงแพตตี้ก็ไม่ได้อยากจะลาออกนะคะเพราะว่าการอยู่บ้านเฉยเฉยมันน่าเบื่อมาก โดยเฉพาะตอนอยู่บ้านแล้วสามีของแพตตี้สั่งมาให้แพตตี้ทำอะไรมากเลย จะขยับเนื้อขยับตัวสามีของแพตตี้ยังไม่อยากให้ทำ แพตตี้เข้าใจนะคะ ว่าแพตตี้มีลูกยากและสามีก็กลัวว่าถ้าพลาดครั้งนี้ครั้งต่อไปอาจจะใช้เวลานาน ช่วงนั้นที่แพตตี้ท้องใหม่ใหม่แพตตี้เลยกลายเป็นเหมือนคุณหญิงคุณนายไปเลยค่ะ อยากจะทำอะไรก็มีคนทำให้ อยากจะกินอะไรสามีของแพตตี้ก็ไปหามาให้จนได้ แต่มันก็ไม่ใช่ความรู้สึกดีขนาดนั้นนะคะมันเหมือนคนที่นอนอยู่บนเตียงเฉยเฉยวันวันไม่ทำอะไรแพตตี้คิดว่ามันก็น่าเบื่อค่ะ
Month: March 2022
เรื่องราวของสาวออฟฟิศคนหนึ่งมีชื่อว่านุช นุชเพิ่งเรียนจบในระดับมหาวิทยาลัยและเข้ามาทำงานในบริษัทแห่งหนึ่งซึ่งเป็นบริษัทลูกจ้างของหน่วยงานรัฐ และการที่จะทำงานกับหน่วยงานรัฐนั้นเงินจะออกแค่งวดละครั้งซึ่งในแต่ละงวดก็ต้องทำการส่งงานให้ตรงเวลา เพราะว่าถ้านุชไม่สามารถทำงานส่งให้ทันตามเวลาได้เงินก็จะทบไปอีกงวดทันที นุชเป็นเด็กบ้านนอก บ้านของนุชอยู่ที่ต่างจังหวัดโซนอีสาน และแถวบ้านของนุชไม่ค่อยมีสายงานที่ตรงกับด้านที่นุชเรียนมานุชถึงต้องเข้ามาในกรุงเทพเพื่อมาหางานออฟฟิศทำ ความจริงแล้วนุชจบในสาขาบัญชี แต่ว่างานที่นุชทำนั้นก็ไม่ได้ตรงกับสาขาที่นุชจบมาแต่นุชก็ต้องทำไปก่อนเพราะว่าช่วงนี้งานหายากมาก แล้วยิ่งช่วงโควิด ระบาดหนักแบบนี้ถือว่านุชเป็นคนที่โชคดีมากคนหนึ่งที่ยังมีงานทำ เมื่อเทียบกับอีกหลายหลายคนที่ตกงาน นุชเป็นหญิงสาวที่สู้งานคนหนึ่ง ไม่ว่าจะมีใครที่โยนงานอะไรมาให้นุช นุชก็จะรับทำหมด นุชมองว่าตัวนุชนั้นเป็นผู้น้อยและไม่สามารถปีกกล้าขาแข็งกับคนที่ทำงานมาก่อนนุชได้ และอีกเหตุผลหนึ่งนุชก็อยากให้หลายหลายคนในออฟฟิศเอ็นดูนุชเหมือนกัน และวันหนึ่งเมื่อถึงเวลาที่ใกล้จะส่งงวดงาน แต่ว่างานนะลัดตัวมาก งานจากทุกฝ่ายรุมวิ่งกรูเข้ามาหานุช จนนุชไม่สามารถบริหารและจัดการได้ทันภายในเวลา และนุชก็มองว่าถ้างานยังหนักขนาดนี้แล้วนุชยังมีอยู่เวลาทำงานเท่าเดิม บริษัทก็ต้องทำใจถ้าหากว่าจะเบิกงานงวดนี้ไม่ทันเพราะทุกคนต่างก็โยนงานมาให้นุชทำเพียงแค่คนเดียว นุชได้เอาปัญหานี้เข้าไปคุยกับหัวหน้าของนุช และหัวหน้าของนุชก็หาทางออกให้ด้วยการหาคนมาช่วยเพิ่มหนึ่งคน